German

Detailed Translations for klingeln from German to Dutch

klingeln:

klingeln verbe (klingele, klingelst, klingelt, klingelte, klingeltet, geklingelt)

  1. klingeln (läuten)
    bellen; aanbellen
    • bellen verbe (bel, belt, belde, belden, gebeld)
    • aanbellen verbe (bel aan, belt aan, belde aan, belden aan, aangebeld)
  2. klingeln (schellen)
    tinkelen; rinkelen; tingelen; klingelen
    • tinkelen verbe (tinkel, tinkelt, tinkelde, tinkelden, getinkeld)
    • rinkelen verbe (rinkel, rinkelt, rinkelde, rinkelden, gerinkeld)
    • tingelen verbe (tingel, tingelt, tingelde, tingelden, getingeld)
    • klingelen verbe (klingel, klingelt, klingelde, klingelden, geklingeld)
  3. klingeln (klirren; klappern; rasseln; )
    rammelen; kletteren
    • rammelen verbe (rammel, rammelt, rammelde, rammelden, gerammeld)
    • kletteren verbe (kletter, klettert, kletterde, kletterden, gekletterd)
  4. klingeln (glockenläuten; läuten; schellen; bimmeln)
    luiden
    – een helder klinkend geluid laten horen 1
    • luiden verbe (luid, luidt, luidde, luidden, geluid)
      • de klok luidt1
  5. klingeln (hämmern; bumsen; läuten; bimmeln; schellen)
    luiden; bonzen
    • luiden verbe (luid, luidt, luidde, luidden, geluid)
    • bonzen verbe (bons, bonst, bonsde, bonsden, gebonsd)
  6. klingeln (anrufen)
    bellen; overgaan
    • bellen verbe (bel, belt, belde, belden, gebeld)
    • overgaan verbe (ga over, gaat over, ging over, gingen over, overgegaan)

Conjugations for klingeln:

Präsens
  1. klingele
  2. klingelst
  3. klingelt
  4. klingelen
  5. klingelt
  6. klingelen
Imperfekt
  1. klingelte
  2. klingeltest
  3. klingelte
  4. klingelten
  5. klingeltet
  6. klingelten
Perfekt
  1. habe geklingelt
  2. hast geklingelt
  3. hat geklingelt
  4. haben geklingelt
  5. habt geklingelt
  6. haben geklingelt
1. Konjunktiv [1]
  1. klingele
  2. klingelest
  3. klingele
  4. klingelen
  5. klingelet
  6. klingelen
2. Konjunktiv
  1. klingelte
  2. klingeltest
  3. klingelte
  4. klingelten
  5. klingeltet
  6. klingelten
Futur 1
  1. werde klingeln
  2. wirst klingeln
  3. wird klingeln
  4. werden klingeln
  5. werdet klingeln
  6. werden klingeln
1. Konjunktiv [2]
  1. würde klingeln
  2. würdest klingeln
  3. würde klingeln
  4. würden klingeln
  5. würdet klingeln
  6. würden klingeln
Diverses
  1. klingel!
  2. klingelt!
  3. klingelen Sie!
  4. geklingelt
  5. klingelnd
1. ich, 2. du, 3. er/sie/es, 4. wir, 5. ihr, 6. sie/Sie

klingeln

  1. klingeln

Translation Matrix for klingeln:

NounRelated TranslationsOther Translations
aanbellen Die Klingel läuten; Klingeln
bellen Anrufen; Die Klingel läuten; Klingeln
bonzen Dröhnen; Schläge
VerbRelated TranslationsOther Translations
aanbellen klingeln; läuten
bellen anrufen; klingeln; läuten anrufen; telefonieren
bonzen bimmeln; bumsen; hämmern; klingeln; läuten; schellen
kletteren hacken; hinken; hüpfen; klappern; klimpern; klingeln; klingen; klirren; rasseln; rattern; rumpeln; rütteln
klingelen klingeln; schellen
klokluiden bimmeln; glockenläuten; klingeln; läuten; schellen
luiden bimmeln; bumsen; glockenläuten; hämmern; klingeln; läuten; schellen klingen; klöppeln; läuten
overgaan anrufen; klingeln übergehen
rammelen hacken; hinken; hüpfen; klappern; klimpern; klingeln; klingen; klirren; rasseln; rattern; rumpeln; rütteln Hunger haben; rumoren
rinkelen klingeln; schellen
tingelen klingeln; schellen
tinkelen klingeln; schellen
Not SpecifiedRelated TranslationsOther Translations
overgaan klingeln

Synonyms for "klingeln":


Wiktionary Translations for klingeln:

klingeln
verb
  1. etwas schrillen lassen
klingeln
verb
  1. bij iemand (aan de deur) bellen
  2. een belsignaal laten klinken

Cross Translation:
FromToVia
klingeln bellen; klinken; rinkelen ring — to produce the sound of a bell or a similar sound
klingeln bellen; aanbellen; luiden; schellen; aflopen; beieren; galmen; kleppen; schalmen; overgaan; gaan; klinken; slaan sonnerrendre un son.