Summary
Dutch to Swedish:   more detail...
  1. wankelend:
  2. wankelen:
  3. Wiktionary:


Dutch

Detailed Translations for wankelend from Dutch to Swedish

wankelend:


wankelend form of wankelen:

wankelen verbe (wankel, wankelt, wankelde, wankelden, gewankeld)

  1. wankelen
    vackla; vingla; stappla; ragla
    • vackla verbe (vacklar, vacklade, vacklat)
    • vingla verbe (vinglar, vinglade, vinglat)
    • stappla verbe (stapplar, stapplade, stapplat)
    • ragla verbe (raglar, raglade, raglat)

Conjugations for wankelen:

o.t.t.
  1. wankel
  2. wankelt
  3. wankelt
  4. wankelen
  5. wankelen
  6. wankelen
o.v.t.
  1. wankelde
  2. wankelde
  3. wankelde
  4. wankelden
  5. wankelden
  6. wankelden
v.t.t.
  1. heb gewankeld
  2. hebt gewankeld
  3. heeft gewankeld
  4. hebben gewankeld
  5. hebben gewankeld
  6. hebben gewankeld
v.v.t.
  1. had gewankeld
  2. had gewankeld
  3. had gewankeld
  4. hadden gewankeld
  5. hadden gewankeld
  6. hadden gewankeld
o.t.t.t.
  1. zal wankelen
  2. zult wankelen
  3. zal wankelen
  4. zullen wankelen
  5. zullen wankelen
  6. zullen wankelen
o.v.t.t.
  1. zou wankelen
  2. zou wankelen
  3. zou wankelen
  4. zouden wankelen
  5. zouden wankelen
  6. zouden wankelen
diversen
  1. wankel!
  2. wankelt!
  3. gewankeld
  4. wankelend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

Translation Matrix for wankelen:

VerbRelated TranslationsOther Translations
ragla wankelen
stappla wankelen hinken; kreupel lopen; mank lopen; mankgaan
vackla wankelen hobbelen; schuddend op en neer gaan; stoten
vingla wankelen
ModifierRelated TranslationsOther Translations
vackla haperend

Wiktionary Translations for wankelen:


Cross Translation:
FromToVia
wankelen ragla stagger — to walk in an awkward, drunken fashion
wankelen svikta wanken — (intransitiv): hin und her neigen, in der Gefahr zu kippen
wankelen tveka barguigner — (familier, fr) hésiter, avoir de la peine à se déterminer, particulièrement quand il s’agir d’un achat, d’une affaire, d’un traité.
wankelen tveka hésiter — Être incertain, indécis sur le parti, sur la résolution que l’on doit prendre.