Home ->Dictionaries ->Dutch/Dutch ->Translate gescheiden

Synonyms for "gescheiden" in Dutch

Summary
Dutch Synonyms:   more detail...
  1. gescheiden:
  2. scheiden:

Dutch

Detailed Synonyms for gescheiden in Dutch

gescheiden:

gescheiden adj

  1. gescheiden
    gescheiden; apart; los van elkaar; separaat
  2. gescheiden
    gescheiden; apart; afzonderlijk; alleenstaand; separaat; op zich; op zichzelf staand; losstaand; vrijstaand

Related Words for "gescheiden":

  • gescheidenheid

scheiden:

scheiden verbe (scheid, scheidt, scheidde, scheidden, gescheiden)

  1. scheiden
    scheiden; afscheiden; splitsen; afzonderen; separeren; afsplitsen
    • scheiden verbe (scheid, scheidt, scheidde, scheidden, gescheiden)
    • afscheiden verbe (scheid af, scheidt af, scheidde af, scheidden af, afgescheiden)
    • splitsen verbe (splits, splitst, splitsde, splitsden, gesplitst)
    • afzonderen verbe (zonder af, zondert af, zonderde af, zonderden af, afgezonderd)
    • separeren verbe (separeer, separeert, separeerde, separeerden, gesepareerd)
    • afsplitsen verbe (splits af, splitst af, splitste af, splitsten af, afgesplitst)
  2. scheiden
    splitsen; scheiden; uitsplitsen; uiteengaan; loskoppelen; uit elkaar halen
    • splitsen verbe (splits, splitst, splitsde, splitsden, gesplitst)
    • scheiden verbe (scheid, scheidt, scheidde, scheidden, gescheiden)
    • uitsplitsen verbe (splits uit, splitst uit, splitste uit, splitsten uit, uitgesplitst)
    • uiteengaan verbe (ga uiteen, gaat uiteen, ging uiteen, gingen uiteen, uiteengegaan)
    • loskoppelen verbe (koppel los, koppelt los, koppelde los, koppelden los, losgekoppeld)
    • uit elkaar halen verbe (haal uit elkaar, haalt uit elkaar, haalde uit elkaar, haalden uit elkaar, uit elkaar gehaald)
  3. scheiden
    scheiden; uit elkaar gaan
    • scheiden verbe (scheid, scheidt, scheidde, scheidden, gescheiden)
    • uit elkaar gaan verbe (ga uit elkaar, gaat uit elkaar, ging uit elkaar, gingen uit elkaar, uit elkaar gegaan)
  4. scheiden
    scheiden; splitsen; uit elkaar halen; uiteenhalen
    • scheiden verbe (scheid, scheidt, scheidde, scheidden, gescheiden)
    • splitsen verbe (splits, splitst, splitsde, splitsden, gesplitst)
    • uit elkaar halen verbe (haal uit elkaar, haalt uit elkaar, haalde uit elkaar, haalden uit elkaar, uit elkaar gehaald)
    • uiteenhalen verbe (haal uiteen, haalt uiteen, haalde uiteen, haalden uiteen, uiteengehaald)
  5. scheiden
    losmaken; scheiden; loskrijgen; detacheren; loswerken
    • losmaken verbe (maak los, maakt los, maakte los, maakten los, losgemaakt)
    • scheiden verbe (scheid, scheidt, scheidde, scheidden, gescheiden)
    • loskrijgen verbe (krijg los, krijgt los, kreeg los, kregen los, losgekregen)
    • detacheren verbe (detacheer, detacheert, detacheerde, detacheerden, gedetacheerd)
    • loswerken verbe
  6. scheiden
    uit elkaar gaan; scheiden; uiteengaan; van elkaar gaan
    • uit elkaar gaan verbe (ga uit elkaar, gaat uit elkaar, ging uit elkaar, gingen uit elkaar, uit elkaar gegaan)
    • scheiden verbe (scheid, scheidt, scheidde, scheidden, gescheiden)
    • uiteengaan verbe (ga uiteen, gaat uiteen, ging uiteen, gingen uiteen, uiteengegaan)
    • van elkaar gaan verbe (ga van elkaar, gaat van elkaar, ging van elkaar, gingen van elkaar, gingen van elkaat)
  7. scheiden
    – het huwelijk beëindigen 1
    scheiden
    – het huwelijk beëindigen 1
    • scheiden verbe (scheid, scheidt, scheidde, scheidden, gescheiden)
      • mijn ouders zijn gescheiden1
  8. scheiden
    – in delen uiteen gaan 1
    scheiden; splitsen
    – in delen uiteen gaan 1
    • scheiden verbe (scheid, scheidt, scheidde, scheidden, gescheiden)
      • hier scheiden onze wegen zich1
    • splitsen verbe (splits, splitst, splitsde, splitsden, gesplitst)
      • de weg splitst zich hier in twee wegen1
  9. scheiden
    – ze niet samen laten blijven 1
    scheiden; splitsen
    – ze niet samen laten blijven 1
    • scheiden verbe (scheid, scheidt, scheidde, scheidden, gescheiden)
      • je moet het eiwit van de dooier scheiden1
    • splitsen verbe (splits, splitst, splitsde, splitsden, gesplitst)
      • de groep werd in tweeën gesplitst1

Conjugations for scheiden:

o.t.t.
  1. scheid
  2. scheidt
  3. scheidt
  4. scheiden
  5. scheiden
  6. scheiden
o.v.t.
  1. scheidde
  2. scheidde
  3. scheidde
  4. scheidden
  5. scheidden
  6. scheidden
v.t.t.
  1. ben gescheiden
  2. bent gescheiden
  3. is gescheiden
  4. zijn gescheiden
  5. zijn gescheiden
  6. zijn gescheiden
v.v.t.
  1. was gescheiden
  2. was gescheiden
  3. was gescheiden
  4. waren gescheiden
  5. waren gescheiden
  6. waren gescheiden
o.t.t.t.
  1. zal scheiden
  2. zult scheiden
  3. zal scheiden
  4. zullen scheiden
  5. zullen scheiden
  6. zullen scheiden
o.v.t.t.
  1. zou scheiden
  2. zou scheiden
  3. zou scheiden
  4. zouden scheiden
  5. zouden scheiden
  6. zouden scheiden
diversen
  1. scheid!
  2. scheidt!
  5. gescheiden
  6. scheidend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

Alternate Synonyms for "scheiden":


Antonyms for "scheiden":


Related Definitions for "scheiden":

  1. het huwelijk beëindigen1
    • mijn ouders zijn gescheiden1
  2. in delen uiteen gaan1
    • hier scheiden onze wegen zich1
  3. ze niet samen laten blijven1
    • je moet het eiwit van de dooier scheiden1

Related Synonyms for gescheiden







Your free, fast, and simple translation dictionary

Copyright © 2000-2024 Interglot ®

Page served in 0.0240 seconds
Page rendered in 1.0 seconds